Proefopzet
Het onderzoek vond plaats in een paprikateelt (ras Alzamora RZ, plantdatum 3 januari 2024) waar we een steenwolsubstraat vergeleken met een kokossubstraat. De afdeling werd gescheiden in twaalf vakken, waarin beide substraten gelijkmatig werden verdeeld om verschillen in het kasklimaat te minimaliseren. Voor beide substraten zijn aparte irrigatiesystemen aangelegd om een optimale watergift te kunnen waarborgen.
In de kas namen we voor de start van de proef enkele hotspots met luis waar, zonder een duidelijke voorkeur voor één van beide substraten. Om de effectiviteit van Verimark nauwkeurig te beoordelen, hebben we bladanalyses genomen die we hebben getest op de concentratie van de actieve stof cyantraniliprole. De bladmonsters waren steeds van dezelfde hoogte genomen, waarbij we bladeren gebruikten die in dezelfde week waren gevormd. Voor iedere analyse namen we dus steeds ouder blad.
Uitvoering en omstandigheden
In overleg met Nico Harteveld van FMC werd besloten om een blok van twee Verimark-toepassingen uit te voeren. Dit bouwt de actieve stof in de plant op, verlengt de duurwerking en verkleint de kans op resistentie. Beide toepassingen vonden plaats op dagen waarop we verwachtten dat de planten actief zouden zijn. De eerste toepassing vond plaats op 28 juni 2024 bij een lichtinstraling van 2400 J/cm² en een maximum buitentemperatuur van 21,5°C. De tweede toepassing volgde op 8 juli 2024 bij 1800 J/cm² en een maximum van 22,3°C.
Om de opname van Verimark te optimaliseren, is de watergift de dag voor de behandeling een uur eerder gestopt. Dit zorgde ervoor dat de planten die nacht extra inteerden, waardoor de opnamecapaciteit van het substraat werd vergroot. De Verimark-toepassing vond plaats tussen 08:00 en 09:00, waarbij per plant 0,033 ml Verimark werd toegediend, opgelost in 150 ml water. Deze dosering komt overeen met het etiketadvies van 33 ml per duizend planten. Om eventuele variaties tussen de twee irrigatiesystemen te voorkomen, werd Verimark handmatig aangegoten. Na de toepassing werd de watergift een uur lang onderbroken om de opname van het middel te bevorderen. Hierna werd de beurtgrootte gehalveerd tot 15:00 om te voorkomen dat er drain ontstond. Hierna hervatten we onze gebruikelijke irrigatiestrategie hervatten.
Het gewichtsverloop van de planten op de eerste dag van de behandeling is weergegeven in de bijgevoegde grafiek, waarbij het moment van toediening is gemarkeerd met ‘T1’. De planten en de mogelijkheid tot drain zijn gedurende de dag nauwlettend gemonitord, met de intentie om bij te sturen bij tekenen van slappe planten of drainvorming. Aanpassingen in de watergift bleken echter niet nodig. Er is op beide behandelingsdagen geen drain waargenomen.
grafiek: gewichtsverloop kokossubstraat Forteco Profit in 'de Kas'
Het is belangrijk op te merken dat wanneer deze methode in de praktijk wordt toegepast, telers er rekening mee moeten houden dat mogelijk extra water nodig is om ervoor te zorgen dat het middel door de hele irrigatieleiding wordt verspreid.
Resultaten
De luisbestrijding is in beide substraten vergelijkbaar. Vier series bladmonsters werden genomen: drie dagen na de eerste toepassing, drie dagen na de tweede toepassing, veertien dagen na de tweede toepassing en 28 dagen na de tweede toepassing. In de bladmonsters (grafiek) is terug te zien dat de initiële concentratie actieve stof in de planten op het steenwolsubstraat hoger is dan de planten op het kokossubstraat, maar dat deze concentratie sneller afneemt op het steenwolsubstraat dan op het kokossubstraat. Opvallend hierbij is dat de concentratie aan actieve stof in het kokossubstraat nog licht toeneemt tussen de tweede en derde meting, zonder dat daarbij extra middel is toegepast.
Op het moment van schrijven van dit artikel (week 36) is op beide substraten geen herinfectie van luis waargenomen. Dit bevestigt de werking van het middel als effectieve luisbestrijder op zowel kokos als steenwol.
grafiek: proef met Verimark in innovatiecentrum 'de Kas'
